รูปทรงของการเคลื่อนที่ของสกรูส่งผลต่อความสามารถในการผสมและการตัดของลำกล้องอย่างไร

รูปทรงของการบินของสกรูมีบทบาทสำคัญในการกำหนดความสามารถในการผสมและการตัดของกระบอกปืนในหลายวิธี:

ระยะพิทช์: ระยะพิทช์ของการบินด้วยสกรูจะกำหนดระยะห่างตามแนวแกนระหว่างการบินต่อเนื่องกัน ระยะพิทช์ที่เล็กลงส่งผลให้ระยะทางระหว่างเที่ยวบินสั้นลง ซึ่งจะเป็นการเพิ่มความถี่ของการโต้ตอบระหว่างวัสดุกับผนังถังในขณะที่สกรูหมุน ปฏิสัมพันธ์ที่เพิ่มขึ้นนี้ส่งเสริมการผสมอย่างละเอียดมากขึ้นโดยการเพิ่มแรงเฉือนที่กระทำกับวัสดุให้เข้มข้นขึ้น ระยะพิทช์ที่สั้นลงช่วยเพิ่มจำนวนโซนแรงเฉือนตามความยาวของสกรู ช่วยให้การเคลื่อนย้ายวัสดุและการผสมกันมากขึ้น วัสดุที่พิตช์สั้นลงจะมีการกระจายตัวและการผสมที่ดีขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในการบรรลุคุณสมบัติที่สม่ำเสมอในผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย ระยะพิทช์ที่ใหญ่ขึ้นอาจทำให้ประสิทธิภาพการผสมบางส่วนลดลง ส่งผลให้มีความสามารถในการลำเลียงที่ดีขึ้น เนื่องจากช่วยให้สามารถขนย้ายวัสดุไปตามแกนสกรูได้ในปริมาณมาก

ความลึกของการบิน: ความลึกของการบินหรือที่เรียกว่าความสูงของการบิน ส่งผลโดยตรงต่อปริมาตรของวัสดุที่สกรูลำเลียงและความเข้มของการผสม การบินที่ลึกกว่าจะให้พื้นที่ผิวที่ใหญ่ขึ้นสำหรับการสัมผัสกับวัสดุกับผนังถัง จึงช่วยให้การผสมครอบคลุมมากขึ้น พื้นที่สัมผัสที่เพิ่มขึ้นนี้ช่วยให้วัสดุสัมผัสกับแรงเฉือนที่เกิดขึ้นระหว่างการหมุนสกรูได้มากขึ้น ช่วยให้การผสมและการกระจายตัวดีขึ้น อย่างไรก็ตาม ยิ่งร่อนได้ลึก ความต้องการแรงบิดในการขับเคลื่อนสกรูก็จะยิ่งสูงขึ้น เนื่องจากการที่วัสดุสัมผัสกันมากขึ้นจะทำให้มีความต้านทานเพิ่มขึ้น แม้ว่าเที่ยวบินที่ลึกกว่าจะมีความสามารถในการผสมที่เหนือกว่า แต่ก็อาจจำเป็นต้องใช้กำลังไฟฟ้าที่สูงกว่าเพื่อรักษาประสิทธิภาพการปฏิบัติงาน

ความกว้างของแผ่นปิด: ความกว้างของแผ่นปิดสกรูจะกำหนดพื้นที่ผิวที่มีอยู่สำหรับการสัมผัสและแรงเฉือนของวัสดุ ระยะที่กว้างขึ้นทำให้พื้นผิวสัมผัสระหว่างวัสดุกับผนังถังกว้างขึ้น ช่วยให้การผสมและการกระจายตัวมีประสิทธิภาพมากขึ้น พื้นที่สัมผัสที่เพิ่มขึ้นนี้ช่วยเพิ่มการถ่ายโอนแรงเฉือนจากสกรูไปยังวัสดุ ช่วยให้เกิดการผสมอย่างทั่วถึงทั่วทั้งถัง การบินที่กว้างเกินไปอาจทำให้วัสดุเลื่อนไหลไปตามผนังถังเพิ่มขึ้น ซึ่งอาจส่งผลต่อประสิทธิภาพการลำเลียง การปรับความกว้างของแผ่นบินให้เหมาะสมนั้นเกี่ยวข้องกับการรักษาสมดุลระหว่างการเพิ่มพื้นที่สัมผัสสูงสุดเพื่อเพิ่มการผสมและลดการเลื่อนหลุดเพื่อรักษาประสิทธิภาพการลำเลียง

มุมเกลียว: มุมเกลียว ซึ่งถูกกำหนดให้เป็นความเอียงของการเคลื่อนที่ไปตามแกนสกรู มีอิทธิพลอย่างมากต่อประสิทธิภาพในการลำเลียงและการผสมวัสดุ มุมเกลียวที่สูงขึ้นส่งผลให้เกลียวสกรูชันมากขึ้น ช่วยให้มีการเคลื่อนตัวของวัสดุที่ดุดันยิ่งขึ้น และเพิ่มแรงเฉือนภายในกระบอกปืน การดำเนินการเฉือนที่ได้รับการปรับปรุงนี้เอื้อต่อการกระจายและการผสมวัสดุที่เหนือกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับการประมวลผลวัสดุที่มีความหนืดหรือไวต่อแรงเฉือน มุมเกลียวที่สูงชันมากเกินไปอาจนำไปสู่การได้รับความร้อนจากแรงเฉือนที่สูงขึ้นและการเสื่อมสภาพของวัสดุ จำเป็นต้องพิจารณาอย่างรอบคอบเพื่อป้องกันผลกระทบที่เป็นอันตรายต่อคุณภาพของผลิตภัณฑ์ มุมเกลียวด้านล่างจะลดความเข้มของแรงเฉือน แต่อาจปรับปรุงประสิทธิภาพการลำเลียงโดยการลดความต้านทานของวัสดุตามแกนสกรูให้เหลือน้อยที่สุด

การกำหนดค่าเที่ยวบิน: การกำหนดค่าเที่ยวบินมีบทบาทสำคัญในการบรรลุวัตถุประสงค์การผสมเฉพาะที่ปรับให้เหมาะกับความต้องการของแอปพลิเคชัน เที่ยวบินลำเลียงไปข้างหน้าอำนวยความสะดวกในการขนย้ายวัสดุตามแกนสกรู ช่วยให้มั่นใจในการลำเลียงที่มีประสิทธิภาพในขณะที่ส่งเสริมการผสมอย่างเพียงพอ การลำเลียงแบบย้อนกลับจะกระตุ้นให้วัสดุไหลย้อนกลับ เพิ่มประสิทธิภาพการผสมโดยให้วัสดุรับแรงเฉือนเพิ่มเติมขณะเคลื่อนที่ทวนทิศทางการหมุนของสกรู การผสมผสานองค์ประกอบการผสมแบบพิเศษ เช่น บล็อกนวดหรือไม้พายผสม ในการออกแบบการบินจะช่วยเพิ่มแรงเฉือนและส่งเสริมการผสมวัสดุอย่างละเอียด องค์ประกอบการผสมเหล่านี้รบกวนรูปแบบการไหลของวัสดุ สร้างโซนแรงเฉือนเพิ่มเติม และเพิ่มปฏิสัมพันธ์ระหว่างโมเลกุลเพื่อให้ได้การกระจายตัวและความสม่ำเสมอที่เหมาะสมที่สุด

สารตั้งต้น - กระบอกฉีด